Христос не чака да бъде намерен, а Сам излиза да посрещне войниците от онова донякъде уединено място, където извършвал Своята молитва (срв. Лука 22:41). Евангелистът обяснява спокойствието, което проявил Христос, с това, че Господ знаел предварително всичко, което ще Му се случи.