Той не каза на онзи, който Му напомни за майка Му: „Иди, кажи на майка Ми, че тя не Ми е майка“, но му възрази: „Коя е майка Ми?“ С тези думи Той имаше предвид нещо друго. А именно, че нито Неговите сродници, нито който и да било друг трябва да се уповава на едното плътско родство и да пренебрегва добродетелта.

Наистина, ако дори за Пресветата Му майка не би имало никаква полза от това, че Тя е Негова майка, ако не беше добродетелна, то още по-малко би могло едното родство да спаси когото и да било другиго. Защото има само едно истинско благородство – изпълнението на волята Божия, и това благородство е несравнимо по-висше и по-драгоценно от всяко плътско родство.

Затова, като знаем това, не бива да се гордеем със славни чеда, ако сами не сме причастни на техните добродетели, нито с благородни родители, ако не сме подобни на тях по живот. Защото може и като родил да не бъдеш истински баща, и без да си родил – да станеш такъв.